Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αξελός Κώστας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Κώστας Αξελός - Αυτό που επέρχεται

5 σχόλια

Εδώ εξετάζεται αυτό που επέρχεται κι όχι τούτο ή το άλλο επερχόμενο, εκείνο ή το άλλο γίγνεσθαι ή το γίγνεσθαι εν γένει. Το ίδιο επερχόμενο περιλαμβάνει και τις δυνατότητες διαφοροποίησης αυτού που γίνεται. Ό,τι έχει επέλθει, αυτό που επέρχεται κι εκείνο που είναι να έλθει, σε καθέναν από τους τόπους του, σε καθεμιά από τις στιγμές του, παραμένει ανείπωτο. Εμπλέκεται με το κενό και συνεπάγεται το κενό, ζωντανεύει τα λόγια και τις δράσεις που, επίσης, το διαπλάθουν.

Αυτό που επέρχεται συνδέεται με όλες τις καθημερινές και υπερκαθημερινές πράξεις και παραλείψεις μας, με την εικονικότητα που του δανείζει τα ενδύματά της και που καταλήγει να γίνεται ένα σώμα μαζί του.

Από αμνημονεύτων χρόνων, η ανθρωπότητα, είτε αγνοώντας το είτε έχοντας την επίγνωσή του, αναζητεί το μυστικό του "είναι" και το διακύβευμα του "γίγνεσθαι". Γύρω απ' αυτό διατυπώθηκαν λέξεις κυρίαρχες που πήραν κατόπιν το δρόμο τους. Το ίδιο το επερχόμενο, όμως, υπερέχει και στο παρόν και στο μέλλον. Προκαλεί και περιλαμβάνει ερωτήσεις και απαντήσεις, ερμηνείες και δράσεις που μένουν όλες σε εκκρεμότητα, μετέωρες.

Κώστας Αξελός / Βιογραφία

Δεν υπάρχουν σχόλια


Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924.

Από αστική οικογένεια, διδάχτηκε από παιδί γαλλικά και γερμανικά. H εφηβεία του φωτίστηκε από τα κείμενα των Ηράκλειτου, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Εμπεδοκλή, Μαρξ, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι και ποιητών όπως ο Ρεμπώ, ο Ρίλκε.

Στα δεκαεπτάμισι χρόνια του εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία και, παρά τις διαφωνίες του, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, υποστηρίζοντας ότι «ο πραγματικός κομμουνιστής πρέπει να κρατάει στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα βιβλία του Ρίλκε».

Κώστας Αξελός - «Η φιλοσοφία σήμερα δεν μπορεί να υπηρετήσει τίποτα και κανέναν»

1 σχόλιο

«Τα μεγάλα ερωτήματα έχουν απαντηθεί από δεκάδες μεγάλους και παραμένουν αναπάντητα. Στη φιλοσοφία, η έννοια της απάντησης σε ένα ερώτημα είναι μια αδόκιμη σκέψη. Το γιατί υπάρχει ο κόσμος έχει ποτέ αποδειχθεί;»

Η συνεχής αυτοαναίρεση της αλήθειας αναζωογονεί ή σκοτώνει τον φιλόσοφο;

«Μιλάω πάντα για στοχαστές και όχι για φιλοσόφους. Και η αλήθεια είναι μια πάρα πολύ προβληματική έννοια. Βλέπω την αλήθεια σαν κυρίαρχη μορφή μιας περιπλάνησης. Άμα η περιπλάνηση παίρνει μορφή και περιεχόμενο και συγκροτεί και συγκροτείται, δίνει μια μορφή της αλήθειας. Αλλά η αλήθεια υπακούει στην περιπλάνηση, και όχι το αντίθετο».


Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Κ. Αξελός - Αυτό που επέρχεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια

"Αυτό που επέρχεται προσφέρεται στη διαθεσιμότητά μας, μας ανοίγεται όταν του ανοιγόμαστε και διατρέχει όλες τις μεταμορφώσεις του, τις μεταμορφώσεις μας. Επέρχεται πάντα ενιαία και τριαδικά: στην ενότητα του παρελθόντος - παρόντος - μέλλοντος, όπου καθεμία από τις τρεις διαστάσεις παίζει και με τις δύο άλλες. Ισχυρότερο από όλα όσα μερικώς επέρχονται, είναι το αθέατο κέντρο τους. Το κέντρο αυτό - το κεντρικό παιχνίδι - ξετυλίγεται παντού και η περιφέρειά τους δεν έχει όρια, δεν είναι πουθενά. Ζητάει και προκαλεί το δικό μας άνοιγμα."

-----------------------------------------------------
Κ. Αξελός: "Το Άνοιγμα στο Επερχόμενο" και "Το Αίνιγμα της Τέχνης" - Εκδόσεις Νεφέλη 2009

Το "Άνοιγμα στο επερχόμενο" ( απ'όπου και το παραπάνω απόσπασμα) είναι το κείμενο της ομιλίας που εκφωνήθηκε τον Μάρτιο του 2009 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και αποτελεί απάντηση στην προσφώνηση και τον έπαινο κατά την αναγόρευση του Κώστα Αξελού σε επίτιμο διδάκτορα φιλοσοφίας.

Κ. Αξελός - Αυτό που επέρχεται (IV Λέγειν και πράττειν)

Δεν υπάρχουν σχόλια
Ενόσω οι μεγάλοι δημιουργοί μπαίνουν στην υπηρεσία του λέγειν και του πράττειν, όταν πράγματι αυτό συμβαίνει, κάποιες γραφικές προσωπικότητες , κάποιες αλλόκοτες μορφές πολυπραγμονούν στο προσκήνιο, δημιουργώντας καμιά φορά - ισμούς, κάνουν λίγο θόρυβο και ζωντανεύουν μερικά θεάματα, προτού πέσει η αυλαία.......