Rouge et Noir a Badem Ciflik

Το έργο του Μαξ Στίρνερ «Ο Μοναδικός και η ιδιοκτησία του» θεωρήθηκε ό,τι πιο επαναστατικό γράφτηκε ποτέ, μολονότι ο συγγραφέας του θα βρισκε τον χαρακτηρισμό τουλάχιστον ανεπαρκή, καθώς ρητά αντιδιαστέλλει το πρότυπό του, τον «Μοναδικό», απ τους απλούς επαναστάτες. Αυτός είναι «εξεγερμένος»!

Γιατί ο επαναστάτης αποσκοπεί στο γκρέμισμα ενός κατεστημένου (κοινωνικού, θρησκευτικού, ηθικού), ενώ ο «εξεγερμένος» ορθώνει τον δικό του εαυτό, απολύτως αδιάφορος για τους υπάρχοντες θεσμούς! Κατά τη δική του κρίση, πραγματικός «εξεγερμένος» υπήρξε ο Χριστός, που δεν ήρθε διόλου σε ρήξη με το κοσμικό καθεστώς της Ρώμης, ριζοτόμησε όμως σύμπαντα τον ειδωλολατρικό κόσμο, τραβώντας ανεπηρέαστος ολόισα τον δικό του δρόμο...

Και μόνον από την τοποθέτηση αυτή, πιάνει κανείς πόσο έξω απ την πεπατημένη κινείται ο Στίρνερ. Η φράση: Τοποθέτησα την υπόθεσή μου στο τίποτα, ανοίγει και κλείνει το εγχειρίδιο αυτό αμείλικτης πολεμικής, και για να μη μένουν αυταπάτες σ όσους θ αναρωτιούνται προς τι τάχα γράφει, ξεκαθαρίζει: «Μήπως γράφω από αγάπη στους ανθρώπους; Οχι, γράφω επειδή θέλω να δώσω ζωή στις σκέψεις μου. Κι αν προβλέπω ότι θα σας πάρουν την ηρεμία και τη γαλήνη σας, ή βλέπω τους αιματηρότερους των πολέμων και την πτώση πολλών γενεών να βλασταίνουν απ τον σπόρο τούτο -μολαταύτα θα τον σπείρω! Κάντε τον ό,τι θέλετε κι ό,τι μπορείτε- δουλειά δικιά σας και δεν μ απασχολεί! Ισως να χετε μόνο ταραχή, αγώνα και θάνατο -ελάχιστοι θ αντλήσουν χαρά! Αν είχα στην καρδιά μου το καλό σας, θα κανα σαν τα χριστιανικά καθεστώτα, που θεωρούν "ιερό καθήκον" τους να προστατεύουν τον κοσμάκη απ τα "κακά βιβλία"! Τραγουδάω γιατί είμαι τραγουδιστής, αλλά σας χρησιμοποιώ γιατί μου χρειάζονται αφτιά!».