Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

ΠΙΕΤΡΟ ΑΡΕΤΙΝΟ - Το σχολείο της πορνείας (απόσπασμα)

Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΙΠΑ: Κι αν είναι τσιγκούνης;

ΝΑΝΑ: Οι τσιγκούνηδες δεν δίνουν τίποτα, ούτε αφήνουν τίποτα αξίας πίσω τους. Ρισκάρισέ το, κάνε αυτό που σε συμβουλεύω, κι αν δεν καταλήξεις να συμφιλιωθείς μαζί του, μπορείς να με πεις βλάκα. Μερικές γυναίκες τεντώνονται στο κρεβάτι, και για όσο καιρό θεωρούνται από τις καλύτερες, νομίζουν ότι τα πηγαίνουν υπέροχα αν μπορούν να πουλήσουν τη σάρκα τους με το κιλό στον πλειοδότη. Και δεν είναι παρά μόνο σάρκα, όχι πράγματα που τα πουλάνε σε πλειστηριασμό. Οι κακομοίρες, δεν καταλαβαίνουν ότι θα καταλήξουν εκεί που τους ήταν γραφτό να καταλήξουν από την αρχή. Σε νοσοκομεία και πάνω σε γέφυρες, όπου, με το γαλλικό παράσημο, τσακισμένες και μόνες, θα φέρνουν αναγούλα σε όποιον αντέχει να τις κοιτάξει. Και θα σου πω κάτι, καλή μου, ότι όλοι οι θησαυροί που βρίσκουν εκείνοι οι κλέφτες οι Ισπανοί στο Νέο Κόσμο δεν θα ήταν αρκετοί για να αποζημιώσουν μια πουτάνα, όσο άσχημη και άτυχη κι αν είναι. Και όποιος λάβει πραγματικά υπόψη του πώς ζουν, θα διέπραττε θανάσιμο αμάρτημα αν δεν το 



αναγνώριζε. Και για να σου αποδείξω ότι μιλάω από το στόμα της αλήθειας**, πάρε για παράδειγμα μια πόρνη που είναι υποχρεωμένη σε αυτόν ή εκείνο τον άντρα. Δεν ξεκουράζεται ποτέ, είτε βγαίνει έξω, είτε μένει μέσα, στο τραπέζι ή στο κρεβάτι. Όταν νυστάζει, δεν μπορεί να κοιμηθεί, πρέπει να μένει ξύπνια για να χαϊδεύει κάποιο ψωριασμένο σκυλί, ή κανέναν βρωμιάρη αφελή, ή κανέναν πατσοκοίλα που θα την τσαλαπατήσει. Και αν διαμαρτυρηθεί, αυτός θα αρχίσει αμέσως να τσιρίζει: «Δεν σου αξίζει να έχεις έναν άντρα σαν εμένα, δεν είσαι αντάξιά μου. Αν ήμουν ο τάδε κακούργος ή παλιάνθρωπος, θα ήσουν ξύπνια». Αν η πουτάνα είναι στο τραπέζι, της κάνει θέμα για το παραμικρό, και αν δώσει μια μπουκίτσα σε κάποιον άλλον, αυτός γκρινιάζει και αφρίζει από θυμό, μασώντας το ψωμί του και την άθλια ζήλια του. Αν φύγει, αυτός γίνεται πυρ και μανία και λέει στον εαυτό του: «Μυρίζομαι βρωμοδουλειά», της κάνει μούτρα και διατυμπανίζει την προδοσία που πιστεύει ότι του έκανε. Και μνησικακώντας για κάποιον άντρα που υποψιάζεται, δεν μπορεί να ησυχάσει. Αν αυτή μείνει μέσα, και έχει εκείνο το παράξενο συναίσθημα που κάνει τους ανθρώπους μελαγχολικούς χωρίς να είναι πραγματικά, και δεν μπορεί να φορέσει τη συνηθισμένη της έκφραση, οι υποψίες του ξυπνούν πάλι: «Είναι ολοφάνερο. Με απεχθάνεσαι. Ξέρω πολύ καλά που πονάς, ξέρω πάρα πολύ καλά. Ωραία λοιπόν, εσύ θα’χεις πολλούς άντρες κι εγώ θα’χω πολλές γυναίκες με τα λεφτά μου. Πουτάνες αγοράζω όσες θέλω». Και όμως, όλα θα ήταν μέλι γάλα αν δεν ήταν αυτό το επαίσχυντο στίγμα που η δυσωδία του φτάνει από την άβυσσο μέχρι τον ίδιο τον Ουρανό. Μας σπρώχνουν και μας πιέζουν από κάθε πλευρά, μέρα και νύχτα. Και η πουτάνα που δεν δέχεται κάθε αισχρή πράξη που μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου, θα πεθάνει από πείνα. Ο ένας θέλει το κρέας άψητο κι άλλος καλά ψημένο, και κατεβάζουν κάθε λογής ιδέες: «οριζόντιο βαδιστό», «πόδια στον αέρα», «πλαϊνό», «γερανό», «χελώνα», «καμπαναριό», «πρόβατα που βοσκάνε» και άλλες στάσεις πιο παράξενες και από τις χειρονομίες τις παντομίμας. Ακόμη κι εγώ που μπορώ να πω ότι τα’χω δει και τα’χω κάνει όλα, σχεδόν ντρέπομαι να απαριθμήσω. Με λίγα λόγια, σήμερα είναι ικανοί να τσακίσουν όποια γυναίκα θέλουν, για αυτό μάθε πώς να ζεις, Πίπα, και πώς να επιβιώνεις, αλλιώς θα σε δω στην κόλαση.

-----------------------------------------------------------------------
* Η Πίπα και Νάνα, είναι κόρη και μητέρα, αντίστοιχα. Το δε έργο, διαδραματίζεται στη Ρώμη του 1500 μ.Χ. από όπου και το απόσπασμα.
** Το "στόμα της αλήθειας" είναι ένα φημισμένο ρωμαϊκό μνημείο με τη μορφή προσώπου με ανοιχτό στόμα και βρίσκεται στην είσοδο της εκκλησίας Σάντα Μαρία του Κοσμεντίν. Σύμφωνα με τις δεισιδαιμονίες της εποχής, αν κάποιος έδινε όρκο βάζοντας το χέρι του στο στόμα και ο όρκος ήταν ψεύτικος, το χέρι του θα κοβόταν.
*** Πίνακας: La Fornarina του Raffaello 1518-1519
Equine Superstore

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου