Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Andrea Mantegna - Ο Θρίαμβος της Αρετής / Painting

3 σχόλια

Έκδηλη, η καταστροφική παρακμή των καιρών του και όχι μόνον. Η άγνοια, επικρατεί θριαμβευτικά. Την Αρετή, υποβαστάζουν η Απληστία και η Αχαριστία......

"Οι ενάρετοι πάντα θα αντιστέκονται στην άγνοια".

Εμένα, στο μυαλό μου, έρχεται η Ζυστίν.......

3 σχόλια :

  1. ΕΝΑΡΕΤΟΙ...ΤΙ ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΗ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΛΟΥΣ...ΤΟΥΣ ΑΘΩΩΝΕΙ ΑΡΑΓΕ??...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ή Αρετή έχει σύντροφο τον Λόγο.Μαζί κάνουν την διάκριση μεταξύ καλού και κακού.

      Διαγραφή
    2. Μάριε και Ανώνυμε, βλέπω ότι τεχνηέντως χρησιμοποιείς τον Λόγο έναντι της Φρόνησης. Ταμπέλες εδώ δε βάζουμε. Δεν πα να'σαι επικούρειος ;-)

      Θα αναφερθώ στον Πλούταρχο και στο Περί Παίδων Αγωγής. Την αρετή και ευδαιμονία που απορρέει από αυτήν την κατακτούμε με την αγωγή και τη μόρφωση. Ο δε βίος μπορεί να είναι πολιτικός, φιλόσοφος και απολαυστικός (Αριστοτέλης "Ηθικά Νικομάχεια"). Ο φιλοσοφικός βίος αναζητά τη φρόνηση και την αλήθεια, ο πολιτικός τις σωστές πράξεις και ο απολαυστικός τις κάθε είδους ηδονές. Το ζητούμενο είναι να συνδυαστεί το θεωρητικό με το πρακτικό (Πλάτωνας). Η δε εσωτερική ευδαιμονία θα προέλθει από την αρμονική εξισορρόπηση της ψυχής και την ένταξη του ατόμου σε κόσμο που διέπεται από την θεία τάξη. Η θεία τάξη, δεν απαντάται στους φουστανοφόρους, Μάριε.

      Πέραν τούτου, τίθεται και θέμα ηθικά ορθού, όσον αφορά την αρετή. Εν προκειμένω η πολιτική αρετή, η οποία πηγάζει από το άτομο, αλλά προάγει τα συμφέροντα του συνόλου, για την οποία διακρίνουμε μια αρνητική χροιά από μέρους του Πλουτάρχου, ο οποίος εστιάζει περισσότερο στις αρετές του ατόμου, χωρίς βέβαια να αποκλείει την ενασχόλησή του με τα κοινά.

      Κατά τον Πλούταρχο, η ενάρετη ζωή είναι συνισταμένη της φύσης, του λογικού και της συνήθειας. Το μεν ήθος των ατόμων θα είναι αποτέλεσμα διαρκούς προσπάθειας και συνήθειας, η δε αρετή θεωρείται ως εξομοίωση με το θείο, πρεσβεύοντας την κυριαρχία πάνω στα πάθη, τη μετριοπάθεια, τη σημασία άσκησης του ορθού λόγου και της ισότητας. Ένας θεός ή πολλοί, ενικός ή πληθυντικός, δεν έχει και τόση σημασία…..

      Διαγραφή