Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Ζουζμομπιλική Περιπέτεια 1η (women on the wheel)

2 σχόλια



Χθες το βράδυ, που λέτε, πάω να πάρω την κόρη μου από το κλειστό. Της έχω πει νωρίτερα ότι δε θα βγω από το αυτοκίνητο και να έχει τον νου της. Και φυσικά να μην αργήσει, γιατί μια τάση να πηγαίνουμε πρώτοι και να φεύγουμε τελευταίοι την έχουμε.

Με το που φτάνω, πλείστα αυτοκίνητα ολούθε. Πολλά από αυτά στη μέση του δρόμου. Σταματάω κι εγώ μπροστά στην είσοδο του κλειστού, επίσης στη μέση του δρόμου. Ντροπή σκέφτομαι. Βλέπω ένα άνοιγμα πιο κει, μεταξύ δύο άλλων αυτοκινήτων - ψυχή να με κράξει, έτσι και μου πάρει μια αιωνιότητα να παρκάρω - και μπαίνω.

Δεν έχω προλάβει καλά καλά να παρκάρω και βλέπω ένα άλλο αυτοκίνητο να στρίβει από τη γωνία. Σταματάει λίγο πιο πέρα από μένα….

Η ώρα περνάει, τα παιδιά βγαίνουν ένα ένα, αλλά το δικό μου άφαντο. Θα αλλάζει, σκέφτομαι. Τικ τοκ, τικ τοκ….Πουθενά. Βγαίνω και μπαίνω στο κλειστό. Βλέπω έναν εκ των προπονητών και τον ρωτάω αν έχουν τελειώσει. Στα αποδυτήρια είναι, μου λέει. Μπαίνω και την βρίσκω παρέα με μια φίλη της. Όλο γέλιο και χαρά. «Βρε σεις, εδώ θα ξημερώσετε; Άντε ματάκια μου κι εσύ, ο μπαμπάς σου είναι έξω και περιμένει.» Είναι που είπα να μην αργήσει :-)

Βγαίνουμε, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και βάζω μπρος. Το δε αυτοκίνητο που σας είπα νωρίτερα, έχει μετακινηθεί και είναι αυτήν τη στιγμή, ακριβώς δίπλα μου. Μέσα μια κυρία. Χμ! Πιότερο kyria. Νιώθω λίγο σαν τον φτωχό συγγενή, έτσι όπως είμαι με το κολάν και το φούτερ.

Ανάβω τα φώτα, αλλά δεν την βλέπω  να συγκινείται. Κορνάρω. Πέρα βρέχει…. Εε ρε πούστη μου, βραδιάτικα. Βγαίνω και της κάνω νόημα! Κουνάω τα χέρια μου και της λέω: Πώς το βλέπεις; Θα πετάξω; Ανοίγει το γυαλιστερό της στόμα και υποθέτω ότι πρόκειται περί του γνωστού επιφωνήματος «α»…..Τι «α» κυρά μου! Μμμμμμ, βοϊβοδα…..

Η κόρη μου στο μεταξύ έχει λυθεί στα γέλια: «Μαμά, θα κατουρηθώ. Την φαντάζεσαι αυτήν στον μανάβη, να διαλέγει αγγούρια;»

Μωρέ, την φαντάζομαι, αλλά και τι να πω σε ένα εννιάχρονο παιδί; Ότι τη φαντάζομαι να διαλέγει το μεγαλύτερο, για να κάτσει πάνω του; Επιλέγω τη σιωπή…..

* Ζουζμομπίλ: Το όχημα. Μη ρωτάτε γιατί. Έτσι! ;-)

2 σχόλια :