Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Jacques Prevel / Poem - Υπέφερα

Δεν υπάρχουν σχόλια

Υπέφερα τόσο όσο μπορεί κάποιος στον κόσμο να υποφέρει
Γνώρισα όμως την αποτρόπαιη χαρά να ονειρεύεσαι
Γνώρισα τον πόνο να σβήνεις το πρόσωπό σου
Στη φωτιά του σπιτιού μου
Γνώρισα μέσα στην αχόρταγη για το αίμα μου νύχτα
Τον ζηλότυπο άνεμο του Θεού
Τον άνεμο που δεν γνώρισε ποτέ την παιδική του τη φωνή
Γνώρισα τη σκοτεινή αναμονή
Το άπληστο πλήθος και το αξιοκαταφρόνητο
Να μοιράζει τα στοιχειά του και να πνίγει τη μνήμη μου
Παλιρροϊκό κύμα να τσακίζει τη ζωή μου
Μεσ' από τις ομίχλες των σκόρπιων ματιών της
Γνώρισα την εμμονή ενός κακού που σέβομαιΓνώρισα το μαρτύριο της αμφιβολίας και το πρόσωπό της
Και τα λόγια της να σβήνουν για μια στιγμή τον πόνο μου
Και να μπλέκουν τη νύχτα μου με τα κλειστά της μάτια 

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου