Rainer Maria Rilke / #Poem: Τα Εισόδια της Μαρίας (Απόσπασμα)

Τα Εισόδια της Μαρίας

Για ν'αντιληφθείς πώς ήταν, τότε εκείνη,

πρέπει πρώτα να καλέσεις τον εαυτό σου

σ'έναν τόπο όπου κολώνες συγρατούν

την οροφή του εντός σου-

όπου σκάλες νιώθεις κι επικίνδυνα αφίδες

γεφυρώνουν τα βάραθρα ενός ένδον χώρου,

χτισμένου με τέτοια προσοχή

που πλέον δεν μπορείς ούτε μια πέτρα του να φύγεις,

γιατί θα σωριαστείς.

Rene Magritte: The Annunciation

Κι όταν τόσο ευρύχωρος καταστείς,

κι όλα εντός σου γίνουν πέτρα,

τοίχος κι ανήφορος και θόλος και προοπτική -,

δοκίμασε και με τα δύο χέρια

το μέγα παραπέτασμα, που κρέμεται μπρος στη μορφή σου,

να παραμερίσεις λίγο: εκεί η λάμψη υψηλών αντικειμένων,

εκεί εμποδίζεται η ανάσα κι η αφή...

Die Darstellung Mariae Im Tempel

Um zu begreifen, wie sie damals war,

mußt du dich erst an eine Stelle rufen,

wo Säulen in dir wirken; wo du Stufen

nachfühlen kannst; wo Bogen voll Gefahr

den Abgrund eines Raumes überbrücken,

der in dir blieb, weil er aus solchen Stücken

getürmt war, daß du sie nicht mehr aus dir

ausheben kannst du rissest dich denn ein.

Bist du so weit, ist alles in dir Stein,

Wand, Aufgang, Durchblick, Wölbung -, so probier,

den großen Vorhang, den du vor dir hast,

ein wenig wegzuzerrn mit beiden Händen:

da glänzt es von ganz hohen Gegenständen

und übertrifft dir Atem und Getast.

Μετάφραση: Μιχάλης Παπαντωνόπουλος