Δημήτρης Λιαντίνης - "Γκέμμα".

«Η αιτία είναι ότι η ελίτ των κοινωνιών, επιστήμονες πολιτικοί καλλιτέχνες, δεν έχουν ήθος. Εκείνο το ποικιλόδειρο αηδονάκι, που ο Ηράκλειτος τό ‘λεγε δαίμονα και θεό στον άνθρωπο, έπαψε να λαλεί και να πεταρίζει στις αυλές και στα περιβόλια. Και στο αντίπερα, ψοφιμολογούν και τρώνε στην Αγορά αραδαριές οι κουρούνες. Κανένας αρχοντόπουλος και κανένας ντελής δε βγαίνει πια να λαφοκυνηγήσει στα όρη τη γνώση, την τιμή, την ειλικρίνεια στην πηγή και στη βάση της. Στην origo et fons.

Η αιτία είναι ότι τα παιδιά μας γεννιούνται λευκά σαν το νωπό χιόνι, και οι ενήλικοι εμείς τα βουτάμε στην κολυμπήθρα της παιδείας γιομάτη κατράμι και πίσσα. Κιόλας με τα έξι του χρόνια το γέννημα κατάντησε έκτρωμα.

Η αιτία είναι ότι κατεβάσαμε από το θρόνο του τον ευγενικό νου, το alto ingegno του Δάντη, και στη θέση του στυλώσαμε το παχύ μας άντερο. Inter urinas et faeces.


Η αιτία είναι ότι τις αναρίθμητες σειρές των ετών, τις innumerabiles annorum series των ευγενών στη γλώσσα του Οράτιου, τις εκάμαμε αναρίθμητα σήριαλ τελεβίζιου από σκηνοθέτες ηλίθιους για ηλίθιους θεατές. Κλεφταποδόχοι και κλέφτες η ίδια σειρά. "Δυναστεία" ρινόκερων λοιπόν στα σόγια της Αμέρικας, και "Λάμψη" από φως κώλου.

Η αιτία είναι ότι κάθε μήνα θεριστή, αντί για στάρι στις αποθήκες, οι πολλοί σοδειάζουνε χάντρες για το ξεμάτιασμα και κόκαλα νυχτερίδας. Ο μαύρος καβαλάρης, Πλαστήρας αλλιώς, κυβερνούσε τη χώρα με την καφετζού του Πιουριφόυ. Και στις αυλές των πολιτικών μας σήμερα, όπου Εκάλη και Γλυφάδα, δίνουν και παίρνουν τα φιδοτόμαρα, οι θεοδόλιχοι, οι αστρολογίνες. Αλογίνες και άλογα, όνισσες όνοι, μούλοι μουλάρια, ωροσκόποι και καιροσκόποι. Και τα χάνια είναι με τους χατζήδες και τις χατζίνες, για να ταΐζουν σανό και κριθάρι τους αγωγιάτες.

Η αιτία είναι ότι οι παλαίστρες του Μίλωνα και τα αρχαία στάδια γίνανε μάντρες για τα κριάρια και τους γιουρούκηδες. Για φαντάσου. Τι μεταλλεία από χρυσά μετάλλια για την πάλαι ποτέ κραταιή Σοβιετική Ένωση και Ανατολική Γερμανία. Και πίσω από τη στίλβη και τα στιλβωτήρια η μαύρη μαυρίλα. Φαρομανά στη χώρα «η γιγαντιαία ψευτιά του παλατιού» κατά το στίχο του Καβάφη.

Η αιτία είναι ότι οι μάζες στέκουνται αταλαίπωρες στη ζήτηση της αλήθειας, και ορμούν να λαβαίνουν έτοιμη την κάλπικη γνώση, κατά τη γραφή του Θουκυδίδη. Ότι οι πολλοί είναι τεμπέληδες και βλάκες, κατά τη γλώσσα του Φρόυντ. Ότι ο όχλος είναι ανόσιος και φοβερός, κατά την ποίηση του Οράτιου. Τι homo sapiens πια, τι homo σάπιος. Δεν έχεις να διαλέξεις.

Η αιτία είναι ότι οι άνθρωποι ζητούν μονόπαντα την αιώνια άνοιξη και την αιώνια γιορτή. Και ολοχρονικίς λησμονούν, που στο σχέδιο είναι τυπωμένο να θητεύει κανείς και στο χειμώνα, και να ζεύεται το ζυγό τις εργάσιμες μέρες. Τα όντα τα γεννάει το άπειρο, και χρεωστούν να ξαναγυρίσουν στη φθορά, σύμφωνα με το νόμο της Ανάγκης, κατά το στοχασμό του Αναξίμανδρου. Πίσω από κάθε χαρά μας περιμένει ανεξιλέωτη μια ισόποση λύπη. Αλλιώτικα είναι θρασίμι το βίωμα. Και κλούβιο το πράμα.»