Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Hunter Stockton Thompson - Biography (βιογραφία)

2 σχόλια

Ο Hunter S. Thompson υπήρξε διάσημος για τις ομολογουμένως πνευματώδεις παρατηρήσεις του, όσον αφορά την πολιτική και την κοινωνία εν γένει, στο περιοδικό Rolling Stone και σε βιβλία όπως το Fear and Loathing in Las Vegas.

Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στα τέλη της δεκαετίας του ’50, όσο υπηρετούσε στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτείων.

Το ’66 έγραψε για τη σχέση του με μια συμμορία μοτοσικλετιστών στο Hell’s Angel και βρέθηκε στο προσκήνιο της αντικουλτούρας.

Με την ευφράδεια που τον διακρίνει, την ωμή γλώσσα που χρησιμοποιεί, δημιουργεί μία δημόσια persona, αξιοπρόσεκτη. Σκληρός πότης και αντι-εξουσιαστής, επικεντρώνεται στη δική του τρελή συμπεριφορά και ονομάζει τη δημοσιογραφία που ασκεί, «gonzo journalism».

Γνωστός και ως Dr. Gonzo ή Dr. Hunter S. Thompson.


Σε ταινίες, τον έχουν υποδυθεί ο Bill Murray και ο Johnny Depp, ενώ ο χαρακτήρας του Duke στο κόμικ Doonesbury, βασίζεται σε αυτόν.

Γνώρισε επιτυχία, αλλά δεν έπαψε ποτέ να διερωτάται για το τι μέλλει γενέσθαι. Δεν ήθελε να καταλήξει μια βαρετή παρωδία του εαυτού του, αλλά φοβόταν ότι δεν είχε το μυαλό να πηδήσει από το μετακινούμενο τρένο, στο οποίο είχε επιβιβαστεί, σε κάτι άλλο, περισσότερο αποδεκτό. Θεωρούσε, πως αν το έκανε, θα κατέληγε με τον εγκέφαλο ενός δευτεροκλασάτου λογιστή.

Ο ίδιος, υπήρξε πάντα κάτι πολύ περισσότερο και συνάμα λιγότερο της άσεμνης δημόσιας περσόνας του. Υπέρμαχος των άγριων διαδρομών (wild ride), αυτοκαταστροφικός και βίαιος. Με την αναλογούσα βεβαίως-βεβαίως τρέλα.

“Life should not be a journey to the grave with the intention of arriving safely in a pretty and well preserved body, but rather to skid in broadside in a cloud of smoke, thoroughly used up, totally worn out, and loudly proclaiming "Wow! What a Ride!”

2 σχόλια :

  1. What a ride. ..Πόσοι θα το πούμε ; Πολύ πιθανό την ύστατη στιγμή να αναφωνησουμε μα τι μαλάκας ήμουνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα!!!!!! Γιατί μιαν τάση να επιλέγουμε τη δυστυχία την έχουμε. Χανόμαστε στο έχω και όχι στο είναι (Γκαίτε), ενώ τα ωραία της ύπαρξής μας σε τούτο τον πλανήτη είναι μικρά, απλά και αναπάντεχα. Δεν υπάρχει θα, μόνο τώρα :-)

      Διαγραφή