Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Music. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016
Stink by John Lurie
John Lurie (born December 14, 1952) is an American musician, painter, actor, director, and producer. He co-founded The Lounge Lizards jazz ensemble, has acted in 19 films, including Stranger than Paradise and Down by Law, has composed and performed music for 20 television and film works, and produced, directed, and starred in the Fishing with John television series. In 1996 his soundtrack for Get Shorty was nominated for a Grammy Award, and his album The Legendary Marvin Pontiac: Greatest Hits has been praised by critics and musicians alike.
Σάββατο 4 Απριλίου 2015
Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015
Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014
Adagio for Strings by Samuel Barber / Los Angeles Philharmonic Orchestra / Leonard Bernstein conductor
Astringent style....
" .....full of pathos and cathartic passion and it rarely leaves a dry eye....."
* pathos: Greek word that means passion
" .....full of pathos and cathartic passion and it rarely leaves a dry eye....."
* pathos: Greek word that means passion
Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014
Albinoni's Adagio in G minor
Albinoni or Giazotto? Neo-baroque or neo-classical? Fusion in its perfection. Enjoy.....
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014
Duke Ellington & Billy Strayhorn - Star-Crossed Lovers
Merry Christmas ........
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014
Estas Tonne - Indiegogo 2013 - Λήδα Φραγκίσκου
Ταξίδι της κατακερματισμένης ψυχής......
Κάθε κομμάτι πάνω σε μία νότα.......
Υπόσχεση.......
Στο τέλος, θα ενωθούμε ξανά........
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014
Hior Chronik / Biography (βιογραφία)
Γεννημένος, στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’70, με τον Chet Baker
να τον παρασύρει σε άλλα μονοπάτια, ο HIOR CHRONIK, ξεκινά τα μουσικά
του βήματα από νωρίς, ως μουσικός παραγωγός στον Jazz Fm, υπό τις
οδηγίες του πολύ γνωστού Κώστα Γιαννουλόπουλου, στις αρχές της δεκαετίας
του ΄90. Παράλληλα, αρθρογραφεί σε διάφορα μουσικά περιοδικά.
Με την δημιουργία της μουσικής ξεκίνησε να πειραματίζεται λίγα χρόνια πριν, εστιάζοντας περισσότερο στον κινηματογραφικό ήχο. Η μουσική του στηρίζεται στο πιάνο και τα μακρόσυρτα μελαγχολικά ηχοτοπία, που διαμορφώνουν έναν ήχο περιβαλλοντικό, πέρα από εκφραστικές δεσμεύσεις.
Υπάρχουν στιγμές ηρεμίας, νευρικότητας, πόνου, χαράς, αναπόλησης, νεκρού χρόνου, που μας βρίσκουν, να αναζητούμε στους λαβυρίνθους της μνήμης μας, ήχους, να τις συνοδέψουν. Ψάχνουμε συνδέσεις με άλλες στιγμές, που ανήκουν στο παρελθόν και έχουν παρελθούσα αξία. Είναι οι ήχοι εκείνοι, οι γνώριμοι, που μας χαϊδεύουν. Η επανάληψη, μας χαρίζει, τρόπο τινά, ασφάλεια. Ξέρουμε τι θα ακολουθήσει. Έχουν καρφωθεί μέσα μας για τα καλά.
Ενίοτε, ωστόσο, επιλέγουμε την παύση, πραγματική ή μουσική, μιας και η επανάληψη κουράζει και μιας και οι παλιοί, καλοί και γνώριμοι, ενδεχομένως, δεν μπορούν να μας δωρίσουν εκ νέου το ταλέντο τους.
Τότε, από το πουθενά και εκεί που δεν το περιμένεις, όπως όλα τα όμορφα τούτης της ζωής, το αυτί σου πιάνει νότες γάργαρες……
Μέχρι στιγμής, έχουν κυκλοφορήσει τα άλμπουμ:
I'm a Tree (Enregistrements Variables) - 2010
Unspoken Words (Mü-Nest) – 2011
Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με εξαίρετους μουσικούς του είδους, όπως Arovane, Sophie Hutchings, Akira Kosemura, Mikael Delta, Natalie TBA, Field Rotation κ.α..
Αυτό, που ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν, είναι ότι ο Hior Chronik είναι και ένας εξαίρετος φωτογράφος, με τη δύναμη του φακού του, να αιχμαλωτίζει όχι μόνο αυτό που το γυμνό μάτι βλέπει, αλλά και τα συναισθήματα που προκαλεί η ίδια η εικόνα, πριν καν αυτά αποκτήσουν μορφή.
Με την δημιουργία της μουσικής ξεκίνησε να πειραματίζεται λίγα χρόνια πριν, εστιάζοντας περισσότερο στον κινηματογραφικό ήχο. Η μουσική του στηρίζεται στο πιάνο και τα μακρόσυρτα μελαγχολικά ηχοτοπία, που διαμορφώνουν έναν ήχο περιβαλλοντικό, πέρα από εκφραστικές δεσμεύσεις.
Υπάρχουν στιγμές ηρεμίας, νευρικότητας, πόνου, χαράς, αναπόλησης, νεκρού χρόνου, που μας βρίσκουν, να αναζητούμε στους λαβυρίνθους της μνήμης μας, ήχους, να τις συνοδέψουν. Ψάχνουμε συνδέσεις με άλλες στιγμές, που ανήκουν στο παρελθόν και έχουν παρελθούσα αξία. Είναι οι ήχοι εκείνοι, οι γνώριμοι, που μας χαϊδεύουν. Η επανάληψη, μας χαρίζει, τρόπο τινά, ασφάλεια. Ξέρουμε τι θα ακολουθήσει. Έχουν καρφωθεί μέσα μας για τα καλά.
Ενίοτε, ωστόσο, επιλέγουμε την παύση, πραγματική ή μουσική, μιας και η επανάληψη κουράζει και μιας και οι παλιοί, καλοί και γνώριμοι, ενδεχομένως, δεν μπορούν να μας δωρίσουν εκ νέου το ταλέντο τους.
Τότε, από το πουθενά και εκεί που δεν το περιμένεις, όπως όλα τα όμορφα τούτης της ζωής, το αυτί σου πιάνει νότες γάργαρες……
Μέχρι στιγμής, έχουν κυκλοφορήσει τα άλμπουμ:
I'm a Tree (Enregistrements Variables) - 2010
Unspoken Words (Mü-Nest) – 2011
Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με εξαίρετους μουσικούς του είδους, όπως Arovane, Sophie Hutchings, Akira Kosemura, Mikael Delta, Natalie TBA, Field Rotation κ.α..
Αυτό, που ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν, είναι ότι ο Hior Chronik είναι και ένας εξαίρετος φωτογράφος, με τη δύναμη του φακού του, να αιχμαλωτίζει όχι μόνο αυτό που το γυμνό μάτι βλέπει, αλλά και τα συναισθήματα που προκαλεί η ίδια η εικόνα, πριν καν αυτά αποκτήσουν μορφή.
Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014
Ludwig van Beethoven - Symphony no. 9 in D minor - 1st movement, part 1/2 - Conducted by Herbert Von Karajan and performed by The Berliner Philharmonic
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014
Dizzy Gillespie - Blues After Dark / Biography
O John Birks Dizzy Gillespie, γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1917 και ήταν το τελευταίο από εννέα παιδιά. Βίωσε δύσκολα παιδικά χρόνια, εξαιτίας του πατέρα του, ο οποίος πέθανε όταν ο Gillespie ήταν μόλις δέκα, αφήνοντας την οικογένεια αντιμέτωπη με τρομακτικές οικονομικές δυσκολίες.
Την ίδια περίπου περίοδο, η δασκάλα του, τον φέρνει σε επαφή με τη μουσική.
Το υποκοριστικό του, το οφείλει στη συμπεριφορά του. Χωρατατζής και απρόβλεπτος.
Χαρακτηριστικό είναι, ότι μετέφερε την τρομπέτα του σε μια χαρτοσακούλα. Πριν το ατύχημα
Συνεργάστηκε για μόλις τέσσερις εβδομάδες με τον Duke Ellington, δημιουργώντας στη συνέχεια τη δική του ορχήστρα, παίζοντας στο Onyx Club, όπου και γεννήθηκε η bebop. To Be or Not to Bop……
Με λάτιν επιρροές στη συνέχεια, ένας τρομπετίστας, τραγουδιστής, συνθέτης και υποψήφιος πρόεδρος, που σε περίπτωση εκλογής του, θα μετονόμαζε τον λευκό οίκο (The White House) σε "The Blues House", βολεύοντας – ας μου επιτραπεί η έκφραση – όλους τους αγαπημένους συνεργάτες και φίλους του, όπως ο Ray Charles, ο Miles Davis και ο Malcolm X.
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014
Duke Ellington - It don't mean a thing (1943) - Biography
Το «υποκοριστικό» του «Duke», το οφείλει αποκλειστικά στη μητέρα του, η οποία επέμεινε ο γιος της να έχει τρόπους, να φέρεται και να ζει με κομψότητα. Αυτό τουλάχιστον, μαρτυρούν οι παιδικοί του φίλοι, οι οποίοι και του έδωσαν το υποκοριστικό Duke. Ο ίδιος βέβαια, το αποδίδει στον Edgar McEntree.
Μεγάλη μορφή, με εξαιρετικές συνεργασίες και πατέρας μιας φράσης, που έγραψε τη δική της ιστορία:
“It don’t mean a thing, if it ain’t got that swing!”
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014
Miles Davis - Blue in Green
Πατέρας, ενός πιο χαμηλότονου στυλ, που γνώρισε στον κόσμο σαν cool jazz. Το “The Birth of the Cool” το 1949 προκάλεσε μεγάλη αίσθηση.
Τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του ’50 έκανε διάσημη τη Modal jazz ανοίγοντας νέους δρόμους για μια ακόμα φορά, ηχογραφώντας δύο από τα κλασικότερα άλμπουμ όλων των εποχών στην ιστορία της τζαζ, το “Milestones” το 1958 και το “Kind of Blue” το 1959.
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014
John Coltrane - Resolution
Γεννήθηκε το '26 και πέθανε το '67, αφήνοντας ερωτηματικά σε όλους μας, για το τι μας επιφύλασσε, ο υδιοφυής τούτος, σαξοφωνίστας.
Γνωστός για τη μέθοδο "sheets of sound".
Όχι. Δεν ακολουθεί το Acknowledgement, ούτε το Pursuance, αλλά το Resolution, από την πιο μεστή, κατά τη γνώμη μου δουλειά του (A Love Supreme).
Thelonious Monk-Well, You Needn't
Χαρακτηριστικό ανέκδοτο της παιδικής του ηλικίας, εκεί στα 13, όταν του απαγορεύτηκε η συμμετοχή στο διαγωνισμό πιάνου, στο Apollo Theater, μιας και είχε κερδίσει περισσότερες φορές, απ'όσες θεωρείτο επιτρεπτό.....
Πειραματίστηκε, παρέα με τον Parker, τον Gillespie και άλλους, και ανέπτυξαν το είδος, που έγινε γνωστό ως bebop. Λευκός κανβάς, υπήρξαν οι συνθέσεις του, μεταξύ των οποίων και το γνωστό σε όλους "Round Midnight", ώστε οι μετέπειτα θρύλοι του είδους, να εκφράσουν τις ιδέες τους.
Ιδιαίτερος ήχος, παύσεις, επαναλήψεις.........
Sergei Rachmaninoff - Prelude op. 23 No 5 (1919)
Ας ακούσουμε κάτι εξίσου δύσκολο και καλό, που δεν είναι το κονσέρτο για πιάνο Νο3......
John Coltrane - Pursuance
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014
Prokofiev - Dance of the Knights
Erik Satie - 3 Gymnopédies, 6 Gnossiennes -D
Από αυτές εμπνέεται, ο Σεφέρης και γράφει τις δικές του. Μυκήνες και Σαντορίνη.
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)